Թանկա և Հոքու

Թանկան կամ թանքան, ճապոնական պոեզիայի հնագույն ժանր է։ 31 վանկերից կազմված (5-7-5-7-7) անհանգ հնգատող է։ Ավանդական մոտիվներն են սերը, բաժանումը, ուղևորությունները, տարվա եղանակները և այլն։ Թանկան առատ է բառախաղերով, հաճախ է ստեղծում իմաստային երկրորդ շերտ։ Ամենավաղ թանկաները գրի են առնվել 8-րդ դարում։ ժանրը ծաղկում է ապրել 10-13-րդ դարերում։ Թանկայի հիմնական միտքը կենտրոնացված է առաջին երեք տողերում իսկ ամփոփումը՝ վերջին երկու տողերում։